در حالی که گفت‌وگوهای صلح میان جمهوری آذربایجان و ارمنستان وارد مرحله‌ای حساس شده، مسکو تلاش می‌کند با اعمال فشار سیاسی و نظامی بر دو طرف، مسیر تحولات را مطابق منافع خود شکل دهد.

تحلیلگران در گفت‌وگو با وبسایت یئنی مساوات از اجرای چندین طرح از سوی کرملین در قفقاز جنوبی سخن می‌گویند که هدف آن حفظ سلطه روسیه بر منطقه است.

➖ فشار بر ایروان برای تأخیر در امضای صلح:
روسیه با تکرار این گزاره که «زمان امضای صلح هنوز نرسیده»، تلاش دارد دولت پاشینیان را از توافق نهایی با باکو بازدارد و روند را کش دهد. این در حالی است که باکو اعلام کرده متن توافق‌نامه صلح تا حد زیادی نهایی شده است.

➖ تلاش برای احیای ساختار آرتساخ در ارمنستان:
مسکو هم‌زمان بر مشروعیت‌بخشی به فعالیت برخی مهاجران ارمنی از قاراباغ تحت عنوان «آرتساخ» فشار می‌آورد؛ هدفی که در تضاد با منطق صلح پایدار میان دو کشور است.

➖ تقویت حضور نظامی در ارمنستان:
به‌رغم نیاز شدید روسیه به منابع انسانی و تسلیحاتی در جنگ اوکراین، ارسال محموله‌های نظامی به پایگاه ۱۰۲ در گیومری افزایش یافته است. کارشناسان این اقدام را ابزاری برای ایجاد تهدید ضمنی علیه آذربایجان ارزیابی می‌کنند.

➖ ممانعت از حضور آمریکا در نظارت بر کریدور زنگه‌زور:
در حالی‌که ایده‌هایی برای واگذاری تأمین امنیت کریدور زنگه‌زور به شرکت‌های بی‌طرف غربی مطرح شده، کرملین به‌شدت با این رویکرد مخالف است و حضور خود را در قالب توافق‌نامه سه‌جانبه (باکو-ایروان-مسکو) الزامی می‌داند.

کارشناسان معتقدند مسکو با احیای دوره‌ای این تنش‌ها، در پی بی‌اثر کردن تلاش‌های صلح‌طلبانه و به حاشیه راندن پیشنهادات غربی‌ها در منطقه است.