نگاهی به رفتارهای غیر اخلاقی در حرکت ملی:
خطر احمدی‌نژادیسم در حرکت ملی
متهم کردن دوستان و دشمنان بدون سند و مدرک، سخن گفتن از لیست مفاسد اقتصادی که هیچ‌گاه از جیب کاپشنش بیرون نیامد، جمع‌آوری اطلاعات از مسئول رژیم ایران برای تهدید آن‌ها، هذیان‌گویی سیاسی و رنگ عوض کردن‌هایش، عدم پایبندی به منش سیاسی و عقیدتی خود و... همگی دست در دست هم دادند تا او را به انزوا بکشند.
احمدی‌نژاد، رئیس‌جمهور دو دوره رژیم ایران، درنتیجه رفتار و اقداماتش در عرصه سیاسی تهران، امروزه به نماد پوپولیسم و بی‌اخلاقی سیاسی بدل شده است.
متهم کردن دوستان و دشمنان بدون سند و مدرک، سخن گفتن از لیست مفاسد اقتصادی که هیچ‌گاه از جیب کاپشنش بیرون نیامد، جمع‌آوری اطلاعات از مسئول رژیم ایران برای تهدید آن‌ها، هذیان‌گویی سیاسی و رنگ عوض کردن‌هایش، عدم پایبندی به منش سیاسی و عقیدتی خود و… همگی دست در دست هم دادند تا او را به انزوا بکشند.
تاختن به فعالین و احزاب حرکت ملی در عرصه‌های عمومی بدون ارائه سند و مدارک مصداق بارز احمدی‌نژادیسم است. اگر بزرگان حرکت ملی امروز دست‌به‌کار نشوند این غده سرطانی متاستاز خواهد کرد و روزی دامن تک‌تک آن‌ها را خواهد گرفت.
علی‌رغم نارضایتی مردم از رژیم ایران و آگاهی آن‌ها از فساد مسئولین نظام، هیچ‌گاه محمود نتوانست با تهدیداتش علیه مسئولین رژیم جایگاهی برای خود در بین مردم کسب کند چراکه او هرگز سندی دال بر تأیید گفته‌هایش ارائه نکرد و تنها به تهمت زدن پرداخت و تمامی این کارها برای پیش برد مفاسد خود بود نه مبارزه با فاسدین.
صرف‌نظر از تفاوت‌های فاحش سیاستمداران رژیم ایران و فعالین جنبش حرکت ملی آزربایجان جنوبی، بررسی رفتار احمدی‌نژاد می‌توان درس‌هایی برای فعالان حرکت ملی داشته باشد.
وقتی محمود احمدی‌نژاد شروع به بگم-بگم کرد دوستان و حامیان وی تصور نمی‌کردند که روزی این بی‌اخلاقی‌ها دامن خودشان را نیز بگیرد.
احمدی‌نژاد هرگز به فکر پاک‌سازی نظام از مسئولین فاسد نبود چراکه حلقه پیرامونی وی خود غرق در انواع مفاسد دولتی و اقتصادی بودند. زندانی شدن معاون اول و معاون اجرایی وی که هنوز هم از آن‌ها حمایت می‌کند خود گواهی بر این امراست.
وی که تحت عنوان ولایت مداری وارد عرصه سیاسی شده بود و سال‌ها در این جبهه بازی می‌کرد، در عرصه عملی کش‌وقوس قدرت نتوانست به مرام خود پایبند بماند چراکه او عنوان ولایت مداری را وسیله‌ای برای جاه‌طلبی‌های خود قرار داده بود. ۱۱ روز قهر و خانه‌نشینی‌اش، ایستادگی او در برابر خامنه‌ای را آشکارا بروز داد.
متأسفانه گاهی درحرکت ملی آزربایجان جنوبی نیز رفتارهای مشابه دیده می‌شود که زنگ خطری برای بزرگان حرکت و خود آن اشخاص است. روزی خواهد رسید که همچون احمدی‌نژاد حتی در برابر عقاید ملی خود نیز قد علم کنند.
این‌که گفته می‌شود ما می‌دانم فلان حزب یا شخص درحرکت ملی با اطلاعات رژیم ایران همکاری می‌کند سم‌پاشی و تضعیف روحیه ملی است. جز مقاصد موقت شخصی یا حزبی، هیچ‌گونه هدف ملی از این به‌اصطلاح افشاگری‌ها نمی‌توان متصور شد. اگر شما مدرکی دارید برای ارکان و بزرگان حرکت ملی ارسال کنید تا در اقدامی مشترک آن شخص یا حزب را بایکوت و از صحنه خارج سازند.
امروز که احمدی‌نژاد از سوی حامیانش ترد شده، هرقدر هم علنی از نظام و رهبر آن انتقاد می‌کند اپوزیسیون نظام نیز وقعی به او سخنانش نمی‌گزارند. عاقبت این قبیل افراد اختناق در پیله‌ای است که خود به دور خود پیچیده‌اند.
