بنا به اظهار خانواده مرادی پس از امتناع اولیه اداره ثبت احوال از ثبت نام «ائلین» در شناسنامه، نامه‌نگاری آنها بالاخره جواب داد و در نهایت پس از مدتی، نام «ائلین» در شناسنامه دخترشان ثبت شد. نامه‌ای خانواده مرادی خطاب به ریاست آن اداره نوشته و از آنها نام «ائلین» را بجای «الین» درخواست کرده‌اند را می‌توانید در زیر مشاهده نمایید.
ریاست محترم اداره ثبت احوال
احتراما باستحضار می‌رساند، اینجانبان حسن مرادی دستجرد و مریم اصغری دستجرد که در تاریخ سیزدهم شهریورماه نود و سه، صاحب فرزند دختر شده‌ایم، از آن اداره محترم خواستار ثبت نام ائلین (همراه با همزه بین الف و لام) می‌باشیم. ظاهرا در کتاب اسامی اداره ثبت، اسم ائلین به شکل الین (بدون همزه) نوشته شده است و اداره تحت مدیریت شما حاضر به ثبت این نام به شکل درخواستی اینجانبان نمی‌باشد.
البته خاطرنشان می‌گردد که نام ائلین به این شکل، صرفا براساس سلیقه شخصی و بر اساس غرایز، درخواست نگردیده است. ائلین که از واژه ائل یا ایل گرفته شده است، با مراجعه به فرهنگ‌های فارسی از جمله دهخدا و معین متوجه می‌شویم که در این فرهنگها کلمه ائل به شکل ایل معنی شده است. اما خود واژه ائل، نیز بارها در متن معانی کلمات متفاوت دیگر آمده است. در فرهنگ دهخدا، همچنین واژه ائلوین که همانند ائلین از ائل گرفته شده است و به معنای بزرگ و آقای ائل می‌باشد، بصورت مستقل معنی شده است. بر این اساس، نام ائلین باید به یکی از دو شکل ائلین و یا ایلین نوشته شود. از آنجائیکه ائلین یک نام ترکی می‌باشد، وجود حرف «ای» در زبان ترکی در ابتدای این نام معنی این نام را کاملا عوض می‌کند. ائلین از «ائل به معنی مردم و ایل» گرفته شده است، اما ایلین از «ایل به معنای سال» اخذ شده است. در نقطه مقابل، الین به شکل مورد نظر اداره ثبت احوال هم، از «اِل» (شاید حرف دوازدهم انگلیسی) گرفته شده است. از آنجایی که نام ائلین یک نام ترکی است، حتی اگر آن اداره محترم قصد دارد که در نگارش آن شکل فارسی شده آن را ثبت نماید، باید توجه شود که در معنی آن تغییری ایجاد نگردد.
همچنین واژه ائل، کلمه غیرمتعارفی نیست که کمتر مورد استفاده قرار گیرد. به عنوان نمونه نام پارک ائل گلی تبریز در اکثر تابلوها و منابع رسمی و دولتی بصورت ائل گلی و یا ایل گلی قید شده است بگونه‌ای که به قطع می‌توان گفت هیچ جایی ال گلی قید نشده است.
ریاست محترم! ظاهرا ایرادی که به همزه بین حروف مصوت و صامت گرفته می‌شود، این است که در زبان فارسی چنین همزه ای مرسوم نیست. دکتر منصور ثروت از اساتید بنام زبان و ادبیات فارسی، در صفحه ۲۰ و ۲۱ -بخش نگارش همزه در زبان فارسی- کتاب خود بنام «درست بنویسیم»، نشر دانشگاه تبریز، اشاره می‌کند: «اگرچه همزه جزو نشانه‌های صوتی فارسی بشمار نمی‌رود ولی اکنون در کنار کلمه‌های وارده از سایر زبانها و حتی فارسی نیز ظاهر می‌شود. نظیر: ئیدروژن، زائو، کانال سوئز و …» وی همچنین می‌گوید: «همچنین همزه پس از مصوت بلند «ا» و گاهی کوتاه «-ِ-» و «_َ_ » به «ی» تبدیل می شود، اما بهتر است در این مورد بیشتر از عادت و سنت تقلید کنیم. نظیر: قائل، مسائل، رسائل، زائل و …».
با توجه به موارد ذکر شده، خواهشمند است دستور فرمایید نسبت به ثبت نام ائلین به این شکل، اقدام گردد.
با تشکر
حسن مرادی دستجرد و مریم اصغری دستجرد
فیس بوک/یورد نت