👤 یادداشت آراز نیوز

اواخر خردادماه ۱۴۰۴، «آراز نیوز» به نقل از منابع خود از خنثی‌سازی یک توطئه جدی حمله هوایی و موشکی جمهوری اسلامی ایران به اهدافی در خاک جمهوری آذربایجان خبر داد.

بر اساس این گزارش که روز شنبه ۲۴ خرداد منتشر شد، حملات پیش‌دستانه و گسترده اسرائیل به پایگاه هوایی تبریز، سایت‌های موشکی در «امند» و «خاصاوان» و همچنین حملات فلج‌کننده به سامانه‌های راداری در آذرشهر، پلدشت، بیله‌سوار و خورزان باهدف جلوگیری از حمله قریب‌الوقوع ایران به آذربایجان انجام‌شده بود.

منابع آراز نیوز تأکید کرده بودند که دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی جمهوری اسلامی، با استناد به اطلاعات هدفمند و گمراه‌کننده، به این نتیجه رسیده بودند که اسرائیل اقدام به استقرار پایگاه‌های مخفی پهپادی و سامانه‌های جاسوسی در خاک آذربایجان کرده و این تحلیل‌ها باعث شد این کشور اقدام به تقویت پایگاه هوایی تبریز کرده و مقدمات حمله‌ای سریع با استفاده از سایت‌های موشکی مستقر در منطقه را فراهم آورد.

در ادامه‌ی این گزارش آمده بود که جلسه محرمانه‌ای با حضور فرماندهان ارشد نظامی و اطلاعاتی سپاه برای نهایی سازی این عملیات تهاجمی در طبقات زیرزمینی ستاد فرماندهی پایگاه هوایی تبریز در حال برگزاری بود که این جلسه از سوی اسرائیل هدف قرار گرفت و تعدادی از فرماندهان کشته شدند.

اکنون، با گذشت چند هفته از پایان جنگ ۱۲ روزه میان ایران و اسرائیل و حاکم شدن آرامش نسبی در سپهر سیاسی ایران، نشانه‌ها حاکی از آن است که جمهوری اسلامی بار دیگر در حال مهیاکردن زمینه‌ برای ادامه همان پروژه ناتمام علیه جمهوری آذربایجان است.

در روزهای اخیر، موجی از اظهارنظرهای ضد آذربایجانی از سوی نمایندگان مجلس، تحلیل‌گران، سیاستمداران و رسانه‌های رسمی و غیررسمی در ایران و طرح ادعای نقش داشتن آذربایجان در حملات اسرائیل به ایران، تلاش می‌کند افکار عمومی را علیه این کشور تحریک کند.

اگرچه این رفتار جمهوری اسلامی را می‌توان به‌عنوان تلاشی برای فرافکنی و فرار از تحقیر ناشی از شکست در جنگ اخیر با اسرائیل درک کرد، اما انتشار گزارش‌هایی هم‌راستا با استناد بر ادعاهای بی‌پایه مقامات حکومت ایران علیه جمهوری آذربایجان در شبکه ایران اینترنشنال که خود را تریبون اصلی مخالفان جمهوری اسلامی معرفی می‌کند، نشان می‌دهد که نگاه ضد ترک و ضد آذربایجانی نه‌فقط در میان حاکمان جمهوری اسلامی بلکه در میان مخالفان نیز به شکلی یکسان ریشه دوانده است.

جمهوری اسلامی با نفوذی که در این رسانه به‌اصطلاح مخالف دارد، سعی می‌کند با مهندسی افکار عمومی مخالفان خود و تقویت روحیه ضد آذربایجانی در جامعه ایران، پروژه حمله به آذربایجان را دوباره به اجرا درآورد.

بی‌شک اگر چنین حمله‌ای شکل بگیرد و جمهوری اسلامی همراه با پیاده‌نظام رسانه‌ای خود دست به چنین خطای راهبردی بزند، جمهوری آذربایجان به «اوکراین دوم» برای جمهوری اسلامی تبدیل و ایران با سرنوشتی مشابه یوگسلاوی مواجه خواهد شد.