اهواز می خروشد، ملت ما می توفد، باد سرخ سموم می آید؛ با چکش و کوفیه، از کپر آبادهای ساحل سوخته کارون تا کرانه های گرسنه شاوور. اینجا سرزمین ویران قرمطیان است و میدان سر به داران «سید جواد».

بس کنید غارت را، تاراج زر سیاه را، زبان زنده ما را، تحقیر را و ستم را. سیرتان نشد آیا سالیان سال چپاول و سرقت؟ جیب تان را آکندید، دیارتان را آباد کردید و جهنمی از غبار، کثافت، بی آبی، اعتیاد، آلونک، آلودگی و شکاف طبقاتی و نژادی را برایمان به ارمغان آوردید. مستتان نکرد آیا زبان ما را بریدن؟ بس نیست آیا نان ما را دزدیدن؟ چه بر بساط ما گذاشتید، جز انتحار و تنگدستی ویاس و پریشانی؟ ما تسلیم نمی شویم، همان گونه که به نظام قبل از شما نشدیم. بهراسید از چکش های ما، از چفیه های ما، از عبادان نفت ما، از جوانان ما، از ملاشیه و شلنگ آباد و دیگر خراب آبادهای ما . خشم ما در پیش است!

ما به این کارگران می گوییم، با شما هستیم، همدرد رنج و اندوه و زندان و شکنجه تان هستیم. خلق های ایران نیز با شمایند.

ما با این امضا از زحمتکشان حاضر در خیابان های شوش و نادری، از کارگران جان به لب رسیده مبارزمان حمایت می کنیم و از مردم عرب می خواهیم به هر شکل ممکن از فرزندان خویش در هفت تپه (قوماط) و صنایع فولاد حمایت و صفوف تظاهرات آنان را وسیع تر کنند.

بیانیه کانون مبارزه با نژاد پرستی در ایران
۴٢/٢٣/١١/٢٠١٨