امروز در جغرافیایی که ایران نامیده می‌شود، مدارس باز می‌شوند. اما زبان ترکی آذربایجانی همچنان در بند ممنوعیت‌هاست! متأسفانه میلیون‌ها ترک آذربایجانی، حق آموزش فرزندانشان به زبان مادری خود را باز هم زیر فشار ممنوعیت‌ها از دست می‌دهند! نسل‌کشی فرهنگی ادامه دارد!

زبان مادری ستون ملت ماست!

زبان مادری، هویت ملی هر ملتی است!

هموطنان عزیز، زبان مادری عامل اصلی تأیید موجودیت هر ملت است. زبان مادری هر ملت، ثروت ملی آن و شرط اساسی شکل‌گیری آن ملت است. مسیر تاریخی یک ملت، سطح فرهنگی آن و تمامی اندیشه‌ها و فلسفه‌هایش در زبان مادری‌اش بازتاب می‌یابد. زبان مادری، همچنین در سخت‌ترین دوران‌های تاریخی و سیاسی، ابزار اصلی برای حفظ موجودیت ملت است. ملتی که زبانش را از دست بدهد، محکوم به نابودی است.

زبان مادری ما ـ ترکی آذربایجانی ـ تا زمانی که ملت ما زنده است باید باقی بماند و رساندن این زبان به نسل‌های آینده وظیفه ماست. آثار کهن به ما نشان می‌دهد که زبان ترکی آذربایجانی برای بیان اهداف بلند و تلاش‌های ملت، احساسات و شور درونی، اندیشه‌های زندگی و فلسفی، از دیرباز غنا یافته، از زبان گفتار زنده تغذیه کرده و به سطح آثار فلسفی والا و حماسه‌های قهرمانی رسیده و بر زبان‌ها جاری شده است. در دنیای امروز که روزبه‌روز جهانی‌تر می‌شود، حفظ و توسعه زبان آذربایجانی یکی از ضروری‌ترین مسائل و مهم‌ترین واقعیت‌های زمان ماست.

همچنین باید تأکید کرد که زبان آذربایجانی، پیونددهنده و پل احساسی بیش از ۵۰ میلیون هم‌تبار ماست. ما امروز به‌خوبی درک می‌کنیم که فرهنگ، تاریخ و زبانمان چقدر از سوی رژیم ایران آسیب دیده است. شونیسم فارس در ایران که با حمایت خارجی شکل گرفته طی صد سال گذشته دستگاه‌های ایدئولوژیک استعماری خود را ساخته است و این نظام سنت‌های عقب‌مانده را بر ملت‌های تحت ستم ـ ترک‌، عرب‌، بلوچ‌، کرد، ترکمن‌ و نیز ترک‌های خراسان و قشقایی‌ ـ تحمیل کرده است.

در طول حکومت‌های پان‌ایرانیست تمرکزگرا، زبان مادری ما همواره مورد حمله و ممنوعیت قرار گرفته است. ولی با وجود صدور احکام حکومتی علیه زبانمان، ملت ما زبان مادری خود را زنده نگاه داشته، زیباترتین رویاها و ماندگارترین آثار خود را به این زبان سروده است. هیچ نیرویی نتوانسته است زبان ترکی آذربایجانی را از دست ملت ما بگیرد. برعکس، این زبان در مسیر مبارزات رهایی ملی نقشی محوری داشته و ملت ما را برای اهداف مشترک به مبارزه برانگیخته است.

شعار «مدرسه به زبان مادری باید برای همه باشد!» از کودک تا سالمند، فریاد روزانه هر آذربایجانی جنوبی بوده است. ۸۰ سال پیش، زبان ما در دوران حکومت ملی آذربایجان به سطح زبان رسمی و دولتی ارتقا یافت. در آن زمان آموزش ملی شکل گرفت، مدارس و دانشگاه‌ها و رادیوها گشوده شد، مطبوعات و رسانه‌های ملی فعال شدند، نهادهای دولتی به زبان مادری ما فعالیت می‌کردند و زبان ما توسعه یافت. متاسفانه، پس از آنکه حکومت ملی آذربایجان به‌دست رژیم شونیست پهلوی در دریای خون غرق شد (۲۶ آذر ۱۳۲۵ / ۱۷ دسامبر ۱۹۴۶)، ممنوعیت‌ها دوباره آغاز شد؛ کتاب‌های ترکی در میدان‌ها سوزانده شد، مدارس به زبان مادری بسته شد و ملت ما علاوه بر نسل‌کشی انسانی، با نسل‌کشی فرهنگی نیز روبه‌رو گردید. رژیم اسلامی که در سال ۱۳۵۷ به قدرت رسید، به‌عنوان وارث رژیم پهلوی، با وعده‌ها و قوانین دروغین همان مسیر را ادامه داد؛ همان «حمام کهنه، همان طشت کهنه» حاکم شد.

علاوه بر این، روزبه‌روز قوانین محدودکننده بیشتری وضع شد. همراه با فشارهای اقتصادی و سیاسی، با روش‌های روانی و اجتماعی نیز شرایط آموزشی کودکان آذربایجانی سخت‌تر و با فشارهای بیشتری همراه شد. از یک‌سو منابع زیرزمینی و روی‌زمینی آذربایجان جنوبی ـ معادن طلا و مس، جنگل‌ها و کشاورزی ـ غارت می‌شود و از سوی دیگر این سرمایه‌ها صرف تقویت زبان فارسی می‌گردد.

امروز آغاز ماه مهر، روز بازگشایی مدارس است. اما برای ۴۰ میلیون ترک آذربایجانی و دیگر ملت‌های غیرفارس حتی یک مدرسه به زبان مادری وجود ندارد. اگر این نژادپرستی نیست، پس چیست؟ آزادی زبان مادری ما تنها یک راه دارد: ملت ما باید با اراده خود، آزادی! عدالت! و حکومت ملی! را دوباره برپا کند!

هموطنان عزیز، همان‌گونه که می‌دانید، سیاست‌های رژیم علیه زبان و فرهنگ ما، برخاسته از سیاست ضدآذربایجانی آن است. بدون مبارزه علیه این پدیده منفی، نمی‌توان ادعای مبارزه همه‌جانبه داشت. طی صد سال گذشته، شونیسم فارس با زندان‌ها، سرنیزه‌ها و امکانات گسترده دولتی تنها اندیشه رسمی خود را ترویج نکرده بلکه خرافات، سنت‌های کهنه، اصطلاحات جعلی، واژه‌های ساختگی، تاریخ جعلی، هویت جعلی و حتی لطیفه‌های معروف فارسی را ـ که مجموعه‌ای از تبلیغات رژیم است ـ اشاعه داده است.

ولی هیچ نیرویی نمی‌تواند ملت ما را از زبان مادری، هویت و موجودیت ملی‌اش جدا کند! زبان ترکی آذربایجانی باید زنده بماند و خواهد ماند!

«شورای همکاری سازمان‌های آذربایجان جنوبی»

۱- تشکیلات مقاومت ملی آذربایجان Dirəniş

۲- جنبش دانشجویی آذربایجان AZOH

۳- حزب استقلال آذربایجان جنوبی GAİP

۴- حزب جمهوری آذربایجان جنوبی ACP

۵- حزب دموکرات آذربایجان جنوبی GADP

۶- حزب رهایی بخش آذربایجان جنوبی GAQP

۷- حزب مرکزی آذربایجان AMP

۸- اتحاد دولت‌گرایی ملی آذربایجان جنوبی MDA

۹- فرقه دموکرات آذربایجان ADF

۱ مهر ۱۴۰۴